John Mulder (Mojo Concerts): ‘Zorgen over de festivalzomer’ John Mulder (Mojo Concerts): ‘Zorgen over de festivalzomer’

Want ja, dat zijn de grote vragen waar de live sector mee kampt: wanneer mogen we weer, hoe krijgen we de boel dan weer aan de gang, en hoe houden we in de tussentijd de schade beperkt?

Nee, ook John Mulder kan zich niet herinneren dat er ooit een situatie is geweest die ook maar enigszins lijkt op die van vandaag. Zelfs niet rond 11 september 2001, toen al het vliegverkeer stil kwam te liggen en de angst regeerde. ‘Dat had vooral gevolgen voor Amerikaanse artiesten die niet meer durfden te vliegen. Het festivalseizoen was toen net achter de rug, er stonden geen grote evenementen voor de deur. Voor ons - en ook voor alle andere spelers in het veld - is dit de slechtste timing ooit. We werken met zijn allen aan de festivals, er wordt met ziel en zaligheid getimmerd aan decors, freelancers komen binnen. Iedereen vraagt zich nu af: wat gaan we doen? Destijds rond 11 september heerste ook het gevoel: we gaan gewoon wél naar Paradiso, we laten ons niet bang maken. Nu niet, nu is het geen tijd voor een feestje.’

Bij Mojo Concerts gingen op donderdag 12 maart de deuren op slot. Het was een paar uur voor het kabinet concerten en samenkomsten voor meer dan 1.000 personen verbood. Iedereen zou vanaf dat moment thuis werken. Maar even later kon dus ook het slot op de deuren van al die zalen waar hun concerten plaatsvinden. Mojo Concerts is als boekingskantoor verantwoordelijk voor het grootste gedeelte van alle shows in Ziggo Dome en AFAS Live, en natuurlijk voor festivals als Pinkpop, Lowlands, Down The Rabbit Hole en North Sea Jazz. Die staan allemaal nog in de wachtkamer (want allemaal na 1 juni). CEO John Mulder vindt dat de hele sector de schouders er onder moet zetten. ‘We hebben veel contact met concullega’s als Greenhouse Talent, Friendly Fire en ID&T. We moeten even vergeten dat we normaal gesproken achter hetzelfde bandje aan zitten. De branche is in overlevingsmodus.’

Wat betekenen de huidige maatregelen voor een bedrijf als Mojo?
‘Dat - met alle bedrijven die onder ons vallen - zo’n 400 mensen nu thuis zitten. Sommige mensen werken zich drie slagen in de rondte om alles te verzetten, op andere afdelingen is het rustig. Het is een gigantische klap, maar we zijn wel strijdvaardig. Als je kijkt naar de concerten: we hebben nu twee cancellations, twee kleinere shows. Bij alle andere concerten zijn we bezig met verzetten. Dat is lastig, want je kunt niet zeggen: kom dan maar 2 juni. We verwachten dan nog niet op stoom te zijn, en daarom kijken we naar data na augustus. In de clubs zie je dat ook: alles gaat naar het najaar of zelfs naar 2021. Je zult dus zien dat er een periode is van minimaal drie, vier maanden waarin alles vervalt, en die helemaal gepropt wordt naast alles wat we in het najaar al van plan waren te doen.’

Het lastige lijkt me: in elk Europees land geleden andere regels. Dat is nu zo, maar ongetwijfeld ook bij het loslaten van maatregelen. Voor de muziekindustrie zou het beter zijn als heel Europa één lijn trekt.
‘Daar zijn onze boekers zestien uur per dag mee bezig, maar met veel kunst en vliegwerk gaat het best heel goed. Gezamenlijk optreden als Europese industrie zou fantastisch zijn, maar is helaas niet realistisch. In Zweden zijn de kroegen nog open, in andere landen is dat totaal onhaalbaar. Je ziet ook dat landen die eerst achter liepen met maatregelen, ineens overhaast van alles invoeren. Zo’n inreisverbod voor Europeanen dat Trump van het ene op het andere moment aankondigt, dat is een paniekactie. Ik bestrijd de maatregel niet, maar wel hoe het gaat.’

Na de concerten komen de zomerfestivals, vanaf juni. Met welk scenario houden jullie het meeste rekening?
‘Eerlijkheid duurt het langst: wij maken ons daar zorgen over. Het rare is dat we op een enkele band na geen afzeggingen hebben voor de zomerfestivals. Je zou denken dat een Amerikaanse groep nu denkt: ik ga in juni echt niet naar Europa. We krijgen wel telefoontjes: gaat het door, wat vinden jullie ervan? Iedereen wacht op het moment dat het echt niet kan, tot een overmachtssituatie ontstaat. Het zou voor ons desastreus zijn als de overheid pas half mei beslist wat er na 1 juni mogelijk is. Want in theorie gaat alles door, en daar gaan we dan ook voor. Er zijn nog twee elementen die een rol spelen: als artiesten beslissen om niet te komen, kan dat een sneeuwbaleffect hebben. En het derde: krijgen we voor 1 juni de internationale vliegindustrie weer aan de praat? Want als we artiesten en hun spullen niet van A naar B krijgen, houdt het ook op.’

De vierde factor: niemand koopt op dit moment kaartjes voor Pinkpop of Down The Rabbit Hole. Alles ligt stil.
‘Ja, maar vanuit mijn Mojo-hart zeg ik: dan verkopen we maar minder kaartjes. Als we in staat zijn een festival te doen, zullen we dat ook doen. Dan wordt het feest groter dan ooit, want dan vieren we letterlijk dat we weer naar buiten mogen. We zullen nooit om economische redenen kiezen om een festival niet door te laten gaan. We moeten er tot bloedens toe op rekenen dat het doorgaat.’

Durven jullie al na te denken over Lowlands? Dat is pas half augustus.
‘Ja, natuurlijk. We moeten realistisch zijn. Ook voor Lowlands gelden dezelfde drie elementen: wat mogen we van de overheid, willen artiesten komen en zijn ze in staat hier te komen? Maar als de maatschappij weer op gang komt, zullen we waarschijnlijk eerst naar de kapper en de tandarts mogen, dan zal de horeca langzaam weer open gaan, de theaters en bioscopen. Misschien zegt de overheid wel: concerten tot honderd personen mogen weer. Pas helemaal op het eind komen de grote mensenmassa’s. Dat is wel zorgwekkend. Het rare is dat je langzaam maar zeker in een gemoedstoestand komt dat duidelijkheid belangrijker wordt dan de hoop dat je een festival kunt doen, voor alle betrokken partijen.’

Stel dat de zomerfestivals allemaal niet door kunnen gaan, is Mojo daar dan tegen bestand?
‘Het heeft verstrekkende gevolgen en we zullen aan de achterkant aan alle knoppen moeten draaien, maar Mojo is veerkrachtig en financieel gezond. Zeker als we de meeste shows naar het najaar kunnen verplaatsen, dat is uitgestelde omzet. Dat gaat om tientallen miljoenen euro’s. Als de zomerfestivals niet door kunnen gaan is dat een enorme aderlating, maar dan zal de honger groot zijn om alles volgend jaar nog hipper en cooler te maken. Wij zijn in onze sector het laatste bedrijf dat omvalt. Het is veel erger voor andere organisaties die met veel bezieling evenementen organiseren waar 10.000, 30.000 mensen op af komen. Ik weet van een heleboel dat ze niet verzekerd zijn. Dat wordt een lastig verhaal, zeker als ze ook nog mensen in dienst hebben. Daar achteraan komt de keten van popzalen, schouwburgen, leveranciers van licht en geluid, ZZP’ers, mensen die achter de bar zouden werken. Ik maak me extreem veel zorgen over de economische huishouding van Nederland over twee, drie maanden. In ons land zullen duizenden bedrijven failliet gaan, en in  de evenementenbranche zal het slagveld nog groter zijn.’

Is bij jullie alles maximaal verzekerd?
‘Concerten in principe wel, festivals niet. Bij festivals is het afbreukrisico ook niet zo groot. Je headliner kan afzeggen, het kan regenen of hagelen, maar het festival gaat gewoon door.’

Betekent dat dat Lowlands hiervoor niet verzekerd is?
’Ja, dat klopt, maar dat zit al in ons algemene bedrijfsrisico. Op de lange termijn zal geen verzekeringsmaatschappij dit nog gaan verzekeren, daar zullen we rekening mee moeten houden.’

Er wordt achter de schermen gewerkt aan een systeem met vouchers. Oftewel: je krijgt geen geld terug maar een tegoedbon voor een ander evenement. De reisbranche werkt al zo. Is dat een goed idee?
‘Ik denk dat het voor de hele culturele sector - ook voor schouwburgen, clubs, ballet - een goed idee is. Als we het omdraaien: als alle mensen die een kaartje gekocht hebben nu terugbetaald moeten worden, is over vijf maanden de hele culturele branche totaal failliet. Dan is er helemaal niets meer over. Ik zou zeggen: laat mensen in eerste instantie hun kaart houden voor volgend jaar, als ze dan niet kunnen een voucher voor een ander evenement, en pas als iemand echt niet kan geld terug. Schouwburgen en popzalen moeten lucht hebben om aan de knoppen te draaien.’

Het lastige is: van dat ticketgeld gaan zalen hun huur en salarissen betalen, want dat moet nu. Maar waar is dan in het najaar het geld om de artiest te betalen?
‘Dat is een goede analyse, want als organisator houd je de verplichting te leveren waar iemand een kaartje voor heeft gekocht.’

Maar dan gaat er toch in het najaar een gigantisch probleem ontstaan?
‘Als de organisator het goed doet bestaat een kaartje uit een aantal elementen: BTW, Buma, de gage voor de band en onkosten (zaalhuur, marketing, etc). Als je het goed doet zit er een piepklein stukje winst in. Die winst kun je uitsmeren over 2020 en 2021.’

Aan de achterkant zou een situatie kunnen ontstaan waarin de promotor of het podium tegen de artiest zegt: we kunnen dit concert alleen door laten gaan als jij genoegen neemt met een kleiner percentage.
‘Dat is niet uitgesloten, ja. Kijk, de artiest heeft er ook belang bij dat hij de aankomende jaren nog kan touren, dat er betrouwbare promotors zijn. Dus ook bij de artiest zal een deel van de verantwoordelijkheid liggen. Ik besef: ook onder artiesten - zeker bij Nederlands talent - zijn een heleboel mensen die met ziel en zaligheid muziek maken, die met pijn en moeite wat geld verdienen. Ook voor hen is nu alles weg. Maar in de grotere business kan er een situatie zijn waar je tegen een band, dj of cabaretier zegt: als we niet met zijn allen de volwassenheid hebben om deze industrie te helpen, dan gaan dingen echt mis. Dan hebben we het over een periode tot eind 2021, schat ik.’

Ligt die verantwoordelijkheid ook de andere kant op? De artiesten uit eigen land, die het fundament vormen onder onze muziekscene, zitten nu zonder inkomen. Zou je kunnen zeggen: je show gaat niet door, maar ik geef je toch een deel van je gage?
‘Dat is een hele lastige. We praten hier met alle managers en organisatoren over. Als een festival zegt: corona, geen geld, ik stop ermee, dan is er niks te verdelen. De kunst is om te proberen zoveel mogelijk te verplaatsen. Maar voor festivals is dat lastig.’

Live Nation heeft aangekondigd dat er een World Wide Fund komt, met 5 miljoen dollar erin. Is dat ook beschikbaar voor Nederland?
‘Dat hebben ze niet echt handig gecommuniceerd, maar het is wel goed bedoeld. Dat fonds is bedoeld voor de Amerikaanse touringcrews, die van de ene op de andere dag zonder werk kwamen te zitten. Wij in Nederland hebben een beter sociaal vangnet. Op zijn minst de bijstand, plus aanvullende regelingen, zoals de 4.000 euro bruto waar ZZP’ers aanspraak op kunnen maken en de regeling voor werktijdverkorting voor bedrijven. Maar ik besef dat de gruwelijke onzekerheid voor veel mensen blijft.’

Mis je het? Geluid door je lijf, het volume, een zaal vol mensen?
‘Ja, verschrikkelijk. Er werken 135 mensen bij Mojo Concerts, ze staan allemaal te popelen om weer aan de slag te gaan.’